Historia franciszkańskiego klasztoru sięga XIII wieku. Wtedy też powstał tutaj dom studiów. Na początku XVII w. było on jednym z 8 naukowych kolegiów generalnych zakonu z prawem nadawania stopni akademickich. Pracę studium przerwało skasowanie prowincji polskiej w 1864 r. i choć klasztor krakowski ocalał, klerycy musieli podjąć studia w kolegium jezuitów w Krakowie. W końcu XIX wieku władze zakonne podjęły decyzję o ponownym utworzeniu domu studiów w krakowskim klasztorze. W 1892 r. nastąpiła reerekcja studium filozoficzno-teologicznego.

 Klasztor franciszkanów - widok od Plant
Klasztor franciszkanów – widok od Plant

Z powodu trudnej sytuacji mieszkaniowej, II wojny światowej oraz podziału Zakonu w Polsce na dwie prowincje, studia odbywały się w różnych miejscach w Polsce. Krakowskie seminarium wróciło do prowadzenia całości programu studiów w latach 70 ubiegłego wieku, kiedy to utworzono w Łodzi Łagiewnikach seminarium dla kleryków prowincji warszawskiej.

Po II wojnie światowej wprowadzono seminaria dla studentów teologii, którzy uczestnicząc w tych zajęciach zobowiązani byli napisać pracę dyplomową. Był to warunek dopuszczenia do końcowego egzaminu „ex universa theologia” i święceń kapłańskich.

Początkowo krakowskie studium było 5 letnie: 2 lata filozofii i 3 lata teologii, ale szybko wydłużono studium teologii do czterech lat. Pod względem prawnym studium opierało się na przepisach konstytucji zakonnych i rozporządzeniach generałów zakonu.

 Papieski Uniwersytet Jana Pawła II w Krakowie
Papieski Uniwersytet Jana Pawła II w Krakowie

W 1969/70 roku przyjęto nowe Ratio Institutionis Sacerdotalis (program studiów) zatwierdzone przez Stolicę Apostolską dla seminariów w Polsce.
W 1981 r. studium zostało afiliowane do Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (obecnie Uniwersytet Papieski Jana Pawła II). Pozwoliło to absolwentom naszego seminarium zdobywać stopnie naukowe PAT-u. Od 1988 r. na podstawie ustawy sejmowej seminarium uzyskało także osobowość prawną na forum państwowym.

W krakowskim studium kształcili się polscy franciszkanie z prowincji galicyjskiej (do 1918 r.), potem z prowincji polskiej (1919-39), krakowskiej i warszawskiej (1939-81) i gdańskiej (od 1986), a także franciszkanie z USA, Rumunii, Włoch, Jugosławii, Belgii, Czech, Austrii, Korei, Uzbekistanu czy Kenii.

św. Maksymilian M. Kolbe
św. Maksymilian M. Kolbe

W naszym seminarium studiowali i pracowali m. in.: św. Maksymilian Kolbe, sługa Boży o. Wenanty Katarzyniec, męczennicy z Peru o. Michał Tomaszek i Zbigniew Strzałkowski. Mieszkał w naszym klasztorze św. Józef Sebastian Pelczar.

Na czele seminarium stoi rektor, wybierany na kapitule prowincjalnej lub mianowany przez prowincjała z jego radą. Początkowo nazywano go regensem, później prefektem studiów albo magistrem wyższego seminarium. Od 1969 r. funkcjonuje tytuł rektora.

Przygotowanie kadry profesorskiej dokonywane jest poprzez wysyłanie braci na studia w polskich i zagranicznych uczelniach: w Rzymie (Seraphicum, Biblicum, Gregorianum, Lateranum, Marianum), w Warszawie, Lublinie (KUL) i Krakowie (UPJP II, UJ) czy we Fryburgu (Szwajcaria). Podstawowy trzon zespołu profesorów stanowią zawsze franciszkanie, w większości z tytułami doktorskimi. W seminarium wykładają także profesorowie innych zakonów, zgromadzeń, księża diecezjalni i ludzie świeccy.

Logo ruchu ekologicznego
Logo ruchu ekologicznego

Obok formacji duchowej i intelektualnej klerycy seminarium krakowskiego angażują się w pracę różnych grup: od 1918 r. istnieje w seminarium koło MI (Rycerstwa Niepokalanej) założone przez św. Maksymiliana Kolbe. Jego organem był „Bratni Zew”, czasopismo, które zaczęło się ukazywać w 1936 r. Bracia klerycy rozpoczęli działalność duszpasterstwa niewidomych i katechezy dzieci specjalnej troski. W 1968 r. w seminarium w Łodzi – Łagiewnikach powstał zespół Fioretti, który w następnym roku, wskutek połączenia seminariów, przeniósł się do Krakowa i tu działa do dziś. W 1981 r. powstał Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu (REFA). W 1980 powstał franciszkański zespół twórców CRAS, który skupiał młodych poetów z trzech rodzin franciszkańskich. Obecnie w seminarium istnieje szereg sekcji, w których bracia realizują swoje zainteresowania.

Każdy dzień przynosi wiele wydarzeń, które tworzą kolejne rozdziały naszej historii.

Historia franciszkańskiego klasztoru sięga XIII wieku. Wtedy też powstał tutaj dom studiów. Na początku XVII w. było on jednym z 8 naukowych kolegiów generalnych zakonu z prawem nadawania stopni akademickich. Pracę studium przerwało skasowanie prowincji polskiej w 1864 r. i choć klasztor krakowski ocalał, klerycy musieli podjąć studia w kolegium jezuitów w Krakowie. W końcu XIX wieku władze zakonne podjęły decyzję o ponownym utworzeniu domu studiów w krakowskim klasztorze. W 1892 r. nastąpiła reerekcja studium filozoficzno-teologicznego.

Z powodu trudnej sytuacji mieszkaniowej, II wojny światowej oraz podziału Zakonu w Polsce na dwie prowincje, studia odbywały się w różnych miejscach w Polsce. Krakowskie seminarium wróciło do prowadzenia całości programu studiów w latach 70 ubiegłego wieku, kiedy to utworzono w Łodzi Łagiewnikach seminarium dla kleryków prowincji warszawskiej.

Po II wojnie światowej wprowadzono seminaria dla studentów teologii, którzy uczestnicząc w tych zajęciach zobowiązani byli napisać pracę dyplomową. Był to warunek dopuszczenia do końcowego egzaminu „ex universa theologia” i święceń kapłańskich.

Początkowo krakowskie studium było 5 letnie: 2 lata filozofii i 3 lata teologii, ale szybko wydłużono studium teologii do czterech lat. Pod względem prawnym studium opierało się na przepisach konstytucji zakonnych i rozporządzeniach generałów zakonu.

W 1969/70 roku przyjęto nowe Ratio Institutionis Sacerdotalis (program studiów) zatwierdzone przez Stolicę Apostolską dla seminariów w Polsce.
W 1981 r. studium zostało afiliowane do Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (obecnie Uniwersytet Papieski Jana Pawła II). Pozwoliło to absolwentom naszego seminarium zdobywać stopnie naukowe PAT-u. Od 1988 r. na podstawie ustawy sejmowej seminarium uzyskało także osobowość prawną na forum państwowym.

W krakowskim studium kształcili się polscy franciszkanie z prowincji galicyjskiej (do 1918 r.), potem z prowincji polskiej (1919-39), krakowskiej i warszawskiej (1939-81) i gdańskiej (od 1986), a także franciszkanie z USA, Rumunii, Włoch, Jugosławii, Belgii, Czech, Austrii, Korei, Uzbekistanu czy Kenii.

W naszym seminarium studiowali i pracowali m. in.: św. Maksymilian Kolbe, sługa Boży o. Wenanty Katarzyniec, męczennicy z Peru o. Michał Tomaszek i Zbigniew Strzałkowski. Mieszkał w naszym klasztorze św. Józef Sebastian Pelczar.

Na czele seminarium stoi rektor, wybierany na kapitule prowincjalnej lub mianowany przez prowincjała z jego radą. Początkowo nazywano go regensem, później prefektem studiów albo magistrem wyższego seminarium. Od 1969 r. funkcjonuje tytuł rektora.

Przygotowanie kadry profesorskiej dokonywane jest poprzez wysyłanie braci na studia w polskich i zagranicznych uczelniach: w Rzymie (Seraphicum, Biblicum, Gregorianum, Lateranum, Marianum), w Warszawie, Lublinie (KUL) i Krakowie (UPJP II, UJ) czy we Fryburgu (Szwajcaria). Podstawowy trzon zespołu profesorów stanowią zawsze franciszkanie, w większości z tytułami doktorskimi. W seminarium wykładają także profesorowie innych zakonów, zgromadzeń, księża diecezjalni i ludzie świeccy.
Obok formacji duchowej i intelektualnej klerycy seminarium krakowskiego angażują się w pracę różnych grup: od 1918 r. istnieje w seminarium koło MI (Rycerstwa Niepokalanej) założone przez św. Maksymiliana Kolbe. Jego organem był „Bratni Zew”, czasopismo, które zaczęło się ukazywać w 1936 r. Bracia klerycy rozpoczęli działalność duszpasterstwa niewidomych i katechezy dzieci specjalnej troski. W 1968 r. w seminarium w Łodzi – Łagiewnikach powstał zespół Fioretti, który w następnym roku, wskutek połączenia seminariów, przeniósł się do Krakowa i tu działa do dziś. W 1981 r. powstał Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu (REFA). W 1980 powstał franciszkański zespół twórców CRAS, który skupiał młodych poetów z trzech rodzin franciszkańskich. Obecnie w seminarium istnieje szereg sekcji, w których bracia realizują swoje zainteresowania.