Święto świętego Kazimierza królewicza jest dniem imienin brata Prowincjała.
Jak zawsze 4 marca – nasze imieninowe świętowanie rozpoczęliśmy mszą świętą w Bazylice św. Franciszka. Mszy świętej przewodniczył sam solenizant br. Kazimierz Malinowski a kazanie wygłosił br. Zenon Szuty – wikariusz prowincji.
Zenon Szuty OFMConv- wikariusz prowincji.
W kazaniu o. Zenon nawiązał do osoby św. Kazimierza, królewicza, który za życia znany był z dobroczynności, surowego trybu życia oraz głębokiej pobożności eucharystycznej i maryjnej. Św. Kazimierz królewicz jest orędownikiem i patronem tych, którzy podejmują służbę publiczną.
Solenizant – br. Kazimierz Malinowski OFMConv
Po mszy świętej w sali bł. Jakuba, zgromadzeniu goście składali życzenia br. Prowincjałowi. Wśród nich był prowincjał Prowincji św. Maksymiliana Kolbego w Gdańsku – br. Adam Kalinowski oraz br. Adam Baran z Kustodii słowackiej.
Do życzeń dołączyliśmy również my – bracia klerycy.
Św. Kazimierz urodził się 3 października 1458 r. w Krakowie na Wawelu. Był drugim z kolei spośród sześciu synów Kazimierza Jagiellończyka. Jego matką była Elżbieta, córka cesarza Niemiec, Albrechta II.
W 1467 r. król powołał na pierwszego wychowawcę i nauczyciela swoich synów księdza Jana Długosza, kanonika krakowskiego.
„Był młodzieńcem szlachetnym, rzadkich zdolności i godnego pamięci rozumu” – zapisał Długosz o Kazimierzu.
Życie duchowe św. Kazimierza rozwijało się pod wpływem duchowości franciszkańskiej akcentującej ascezę, ale specyfiką pobożności św. Kazimierza była wielogodzinna adoracja Najświętszego Sakramentu i kontemplacja męki i śmierci Jezusa Chrystusa.
Św. Kazimierz jest patronem Polski i Litwy, a od 1690 roku także Zakonu Kawalerów Maltańskich. Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości w 1991 roku uroczystościom ku czci św. Kazimierza nadano rangę święta państwowego. Corocznie w jego święto w Wilnie organizowane są odpusty i jarmarki zwane kaziukami.