12 marca nasza wspólnota seminaryjna przeżywała swój kolejny comiesięczny dzień skupienia. Prowadził go o. Kazimierz Malinowski – nasz były prowincjał, a obecnie Sekretarz Generalny Konsulty Wyższych Przełożonych Zakonnych.
Dzień rozpoczęliśmy modlitwą brewiarzową – Jutrznią z Godziną Czytań. O 9.30 wysłuchaliśmy konferencji. W skierowanym do nas słowie o. Kazimierz zachęcał do radykalizmu na wzór św. Franciszka, który – jak podają jego biografowie – powtarzał, że zna tylko „Chrystusa ubogiego i ukrzyżowanego”. Kroczenie drogą Życia wymaga zaufaniu Bogu, przylgnięcia do Niego i odrzucenia własnej pychy. O. Kazimierz z wielkim optymizmem nawoływał nas do postawy odpowiedzialności za własne powołanie oraz nieustannej postawy zawierzenia.
- o. Kazimierz Malinowski
O 11.15 zebraliśmy się u nas w kaplicy na wspólnej Eucharystii. Po obiedzie bracia z kursu III wyjechali do Lubomierza k. Limanowej na 3-dniowe rekolekcje przed przyjęciem posługi lektora. Natomiast bracia z kursu IV udali się do Harmęż k. Oświęcimia, gdzie przygotowywali się do podjęcia posługi akolity. Pozostała część seminarium o 15.00 zgromadziła się na medytacji zaproponowanego nam przez o. Kazimierza 2 rozdziału 1 Listu do Koryntian. Po półgodzinnej medytacji nastąpiło dzielenie się w grupach jej owocami.
O 16.30 część braci uczestniczyła w Bazylice w uroczystej mszy św. z okazji 87. rocznicy śmierci bł. Anieli Salawy – służącej i tercjarki franciszkańskiej, której relikwie spoczywają w naszej Bazylice, w kaplicy Męki Pańskiej. Eucharystii przewodniczył i słowo Boże ks. Infułat Janusz Bielański z katedry wawelskiej, koncelebrowali zaś liczni kapłani z klasztoru krakowskiego.
- uroczysta Msza św. w 87. rocznicę śmierci bł. Anieli
Wieczór spędziliśmy na adoracji Najświętszego Sakramentu, która zakończyła dzień skupienia.
- wspólnotowa adoracja Najświętszego Sakramentu
W klasztorach franciszkańskich dzień skupienia odbywa się raz na miesiąc. Jest to pewnego rodzaju forma rekolekcji. Wśród codziennego zabiegania pozwala on zakonnikom przypomnieć sobie o tym, co najważniejsze. Takie przypomnienie chyba szczególnie potrzebne jest w okresie Wielkiego Postu.