„Pamiętnik sybiraka i tułacza”

Książka, którą pragnę Wam dzisiaj przedstawić nie należy do standardowych książek opisujących zawarty w niej temat. Jej autorem jest nasz współbrat w Zakonie o. Łucjan Królikowski.

Z okładki

Pamiętnik ten to opis owocnego i barwnego żywota człowieka prawego, ofiarnego, dzielnego, odważnego, a zarazem cichego i pokornego, oddanego bez reszty służbie Bogu i bliźniemu.

Zofia i Kazimierz Braunowie

Pamiętnik poświęcam wszystkim tułaczym polskim dzieciom z okresu II wojny światowej i po wojnie, zwłaszcza tym, którym nie było dane wrócić do wolnej ojczyzny.

o. Łucjan Królikowski

Moja opinia

Kiedy zabierałem się do czytania tej książki, zachęcony opinią jednego z braci, przeżywałem czas drugiego nowicjatu czyli bezpośredni czas przygotowania do ślubów wieczystych. Jest to szczególny czas modlitwy i refleksji nad powołaniem. Zaczynając ją czytać nie myślałem o niej jako o lekturze duchowej. Jednak z każdą następną stroną coraz bardziej przekonywałem się, że książka ta pokazuje moim oczom piękno zakonnego powołania oraz trud z nim związany, a  co najważniejsze przykład zakonnika, który  swoje powołanie wypełnił w sposób doskonały.

Uważam, że jest to jedna z tych książek, którą powinno się w życiu przeczytać. Ukazuje ona piękno poświęcenia swego życia Bogu, co w dzisiejszych czasach często jest wyśmiewane i potępiane. Książka ta jest również dość szczegółowym świadkiem czasów powojennych i ludziach historii jakie wiązały się ze zsyłką na Syberię. Opisane w niej historie polskich dzieci jakie trafiały do obozów w różnych częściach świata (Indie, Uzbekistan, Irak, Tanzania czy Kanada) powodują, że człowiek zaczyna się zastanawiać nad tym jak to jest możliwe, że człowiek mógł człowiekowi zgotować taki los. Jednocześnie wskazują na to, że dobro jest w ludzkich sercach. Tutaj objawiło się w osobie o. Łucjana (ale nie tylko), dzięki jego miłości do Boga.