W tym miesiącu dzień skupienia przeżyliśmy wraz z ojcem prowincjałem Marianem Gołąbem. Wygłoszona konferencja była oparta o biblijną historię wyjścia Izraelitów z Egiptu i można ją podzielić na kilka etapów.
Pierwszym jest wyjście z Egiptu – to jakby początek naszego powołania, nowicjat, w którym jesteśmy pełni ideałów i entuzjazmu do działania. Przebywanie na pustyni – w życiu każdego zakonnika przychodzi czas posuchy, w którym można się poczuć jak na pustyni. Bóg daje nam taki okres, ale nie po to, by przejść przezeń biernie, bez zaangażowania czy wręcz z narzekaniem. Bóg zachęca do ciągłego odnawiania. Ojciec prowincjał wskazał, że warto w tym czasie wracać do pierwotnego ideału; podejmować walkę duchową i poprzez nią dochodzić do pełni konsekracji, o którą powinniśmy zabiegać każdego dnia.
Wreszcie wejście do Ziemi Obiecanej – Bóg rozciąga przed nami perspektywę dużo szerszą od naszego spojrzenia na rzeczywistość. Pan obiecuje nam niebo a konsekracja poprzez złożenie ślubów jest drogą do spotkania z Nim. To jest nasza główna motywacja, która powinna pociągać i ożywiać braci będących na poprzednich etapach. Wciąż jesteśmy w drodze. Dopóki żyjemy, nasz cel nie zostaje osiągnięty. Nasz minister prowincjalny żywo przypomniał nam o rzeczywistości walki duchowej i realnego wpływu szatana na nasze życie. Jako zakonnicy powinniśmy żywo podejmować walkę, dążąc wraz z braćmi do świętości.
